کد مطلب:134077 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:132
سیاست خاص نهضت حسین
اكنون كه از بررسی فصلهای گذشته فارغ شدیم می خواهیم سیاست خاصی كه فرزند امیرالمؤمنین علیهماالسلام از ابتدای نهضت تا پایان كار، همواره آنرا مورد نظر و توجه داشت. مورد مطالعه قرار دهیم تا بدانیم چگونه آن بزرگوار و در چه شرائطی قیام آسمانی خویش را انجام داد تا توانست با موفقیت كامل آن را به ثمر برساند و از آن (در راه تأمین هدفهای اسلامی و انسانی خود) بهره بردارد؟
حضرت حسین علیه السلام بخوبی میداند حكومت بنی امیه كه اكنون یزید در رأس آن قرار گرفته آنچنان «تسمه از گرده ی» مردم كشیده است كه اینك با نهایت قدرت بر سراسر كشور مسلط است و كسی را یارای كمترین عرض وجود و مخالف با آن حكومت نیست، شرائطی كه از اقتصاد و نیروی نظامی گرفته تا دستگاههای وسیع تبلیغاتی و منبر و محراب همگی در اختیار و استخدام فرزند معاویه قرار دارد در آن اوضاع چگونه و از كجا باید فرزند پیغمبر قیام خدائی خود را آغاز كند تا بتواند با
نقشه ی صحیح و حساب شده تا پایان كار آن را رهبری كرده و به ثمر برساند؟.
نهضتی كه به وسیله ی حضرت حسین علیه السلام به منظور حفظ موجودیت اسلام و قرآن و در هم ریختن شالوده ی حكومت بنی امیه و اساس ظلم و بیدادگری و استبداد انجام شد، می بایست آنچنان حساب شده و حكیمانه باشد كه اثر معنوی آن تمام قدرت های افسانه ای و منابع نیروئی را كه آن روز در اختیار حكومت آل امیه قرار داشت به سختی خنثی سازد و آنها را از خاصیت ساقط نماید.
آری حضرت حسین بن علی در چنان شرائط می خواهد قیام كند قیامی كه بتوان نیروی معنوی آن دژهای نفوذناپذیر حكومت بوسفیانیان را درهم شكند و هدفهای اصلی و اساسی آن بزرگوار را تأمین نماید!!
خوشبختانه آن طرح لازم ریخته شد و نقشه آسمانی قیام آماده گردید، طرحی بهت انگیز كه اگر همه ی افكار جهان در یك جا فشرده می شد و می خواست برای رهبری و به ثمر رساندن نهضتی در شرائط حساس آن روز بهتر از آن نقشه طرح كند قطعاً امكان ناپذیر بود.
من معتقدم كه حضرت حسین علیه السلام از هنگام حركت از مدینه تا پایان نهضت و همچنین خاندان پیروز او از هنگام اسارت تا زمان مراجعتشان به یثرب هیچ عملی را بدون حساب و بطور اتفاق و تصادف انجام نداده اند، ما می گوئیم آن بزرگوار برای رسیدن به آرمانهای خدائی و انسانی خود و به ثمر رساندن آن نهضت مقدس نقشه و سیاست خاصی داشت كه از هنگام
حركت از مدینه تا زمان برگشت آن خاندان وحی به همان نقطه هر عمل و سخنی كه به وسیله ی آن حضرت و یا خواهران و زنان و فرزندان وی انجام می شد و ایراد می گردید همگی پیرامون همان نقشه و بر محور سیاست مشخص بوده است.
اكنون بخواست خداوند ما این حوادث را مورد تحقیق قرار می دهیم، ولی باید در نظر داشت كه مقصود ما دراین بخش (همانند بخش اول) شرح همه ی حوادث و پیش آمدهائی كه در این باره به وقوع پیوست نیست، ما نمی خواهیم «مقتل» بنویسیم و یا «وقایع نگاری» كنیم، هدف ما در اینجا تنها شرح سیاست خاص نهضت حسین علیه السلام و نگاشتن آن قسمت از گفتارها و خطبه ها و بیانات آن حضرت است كه در حدود هدف كتاب بوده در روشن ساختن مقصود اصلی نهضت دارای نقشی مستقیم باشد. اینك بحث ما در این باره.
حضرت حسین علیه السلام بخوبی میداند حكومت بنی امیه كه اكنون یزید در رأس آن قرار گرفته آنچنان «تسمه از گرده ی» مردم كشیده است كه اینك با نهایت قدرت بر سراسر كشور مسلط است و كسی را یارای كمترین عرض وجود و مخالف با آن حكومت نیست، شرائطی كه از اقتصاد و نیروی نظامی گرفته تا دستگاههای وسیع تبلیغاتی و منبر و محراب همگی در اختیار و استخدام فرزند معاویه قرار دارد در آن اوضاع چگونه و از كجا باید فرزند پیغمبر قیام خدائی خود را آغاز كند تا بتواند با
نقشه ی صحیح و حساب شده تا پایان كار آن را رهبری كرده و به ثمر برساند؟.
نهضتی كه به وسیله ی حضرت حسین علیه السلام به منظور حفظ موجودیت اسلام و قرآن و در هم ریختن شالوده ی حكومت بنی امیه و اساس ظلم و بیدادگری و استبداد انجام شد، می بایست آنچنان حساب شده و حكیمانه باشد كه اثر معنوی آن تمام قدرت های افسانه ای و منابع نیروئی را كه آن روز در اختیار حكومت آل امیه قرار داشت به سختی خنثی سازد و آنها را از خاصیت ساقط نماید.
آری حضرت حسین بن علی در چنان شرائط می خواهد قیام كند قیامی كه بتوان نیروی معنوی آن دژهای نفوذناپذیر حكومت بوسفیانیان را درهم شكند و هدفهای اصلی و اساسی آن بزرگوار را تأمین نماید!!
خوشبختانه آن طرح لازم ریخته شد و نقشه آسمانی قیام آماده گردید، طرحی بهت انگیز كه اگر همه ی افكار جهان در یك جا فشرده می شد و می خواست برای رهبری و به ثمر رساندن نهضتی در شرائط حساس آن روز بهتر از آن نقشه طرح كند قطعاً امكان ناپذیر بود.
من معتقدم كه حضرت حسین علیه السلام از هنگام حركت از مدینه تا پایان نهضت و همچنین خاندان پیروز او از هنگام اسارت تا زمان مراجعتشان به یثرب هیچ عملی را بدون حساب و بطور اتفاق و تصادف انجام نداده اند، ما می گوئیم آن بزرگوار برای رسیدن به آرمانهای خدائی و انسانی خود و به ثمر رساندن آن نهضت مقدس نقشه و سیاست خاصی داشت كه از هنگام
حركت از مدینه تا زمان برگشت آن خاندان وحی به همان نقطه هر عمل و سخنی كه به وسیله ی آن حضرت و یا خواهران و زنان و فرزندان وی انجام می شد و ایراد می گردید همگی پیرامون همان نقشه و بر محور سیاست مشخص بوده است.
اكنون بخواست خداوند ما این حوادث را مورد تحقیق قرار می دهیم، ولی باید در نظر داشت كه مقصود ما دراین بخش (همانند بخش اول) شرح همه ی حوادث و پیش آمدهائی كه در این باره به وقوع پیوست نیست، ما نمی خواهیم «مقتل» بنویسیم و یا «وقایع نگاری» كنیم، هدف ما در اینجا تنها شرح سیاست خاص نهضت حسین علیه السلام و نگاشتن آن قسمت از گفتارها و خطبه ها و بیانات آن حضرت است كه در حدود هدف كتاب بوده در روشن ساختن مقصود اصلی نهضت دارای نقشی مستقیم باشد. اینك بحث ما در این باره.